ZAPRASZAMY NA NABOŻEŃSTWA RÓŻAŃCOWE W NASZEJ PARAFII
CODZIENNIE OD 1 DO 31 PAŹDZIERNIKA
W NIEDZIELĘ O 17.15
W DNI POWSZEDNIE O 8.00 I 17.15
„Przez Maryję Bóg przyszedł po raz pierwszy na świat w upokorzeniu i wyniszczeniu” – powiedział święty Ludwik Maria Grignion de Montfort… „Czy nie można powiedzieć, że przez Maryję przyjdzie Bóg po raz drugi ?” – pytał… Owszem, przyjdzie… poprzez Różaniec Święty, który pochodzi od Matki Boskiej, tak jak Modlitwa Pańska od Pana Jezusa; przez tę najukochańszą modlitwę maryjną, do której Matka nieustannie nas wzywa. Trzeba jednak różaniec przybliżyć całemu światu, nie tylko chrześcijanom, ale wszystkim, całej ludzkości… każdemu, kto wykaże dobrą wolę poznania go, gdyż tajemnice różańcowe przedziwnie splatają się z ludzkim losem w taki sposób, że można w nich odnaleźć siebie, swoje smutki i radości, swoje problemy. „Różaniec stanowi ułatwienie, pomost przerzucony przez Maryję Pannę dla ludzi, koncepcję pomocy w drodze do Jej Syna opracowaną tak, aby służyła najszerszym masom ludzi wszystkich poziomów wykształcenia, ras i pokoleń”, bo „wytrwałe błaganie zanoszone do Niej opiera się na ufności, że macierzyńskie wstawiennictwo wszystko może uzyskać od Serca Syna”.
„Różaniec, to modlitwa, którą bardzo ukochałem – mówił święty Jan Paweł II…
Od mych młodzieńczych lat, różaniec towarzyszył mi w chwilach radości i doświadczeń. Zawierzyłem mu wiele trosk i dzięki niemu zawsze doznawałem otuchy. A ponieważ różaniec jest modlitwą wdzięczności, miłości i ufnej prośby, w dziesiątki jego serce nasze może wprowadzić wszystkie sprawy rodziny i narodu, Kościoła czy ludzkości… Zawrzeć w nich nasze własne sprawy i sprawy naszych bliźnich, szczególnie tych, których kochamy. W ten sposób ta prosta modlitwa będzie pulsować życiem ludzkim”, bo „nie ma takiego problemu ani osobistego, ani rodzinnego, ani narodowego, ani międzynarodowego, którego by nie można rozwiązać przez różaniec” – mówiła Matka Boża do siostry Łucji w Fatimie, dlatego „odmawianie różańca jest dzisiaj koniecznością, bo różaniec, to dar Matki do zmieniania świata”.
Człowiek zdrowy nie rozumie w pełni chorego, człowiek szczęśliwy nie rozumie nieszczęśliwego. Zrozumie go jednak Jezus i Maryja. Iluż to bowiem ludziom samotnym modlitwa ta pozwoliła obronić się przed zniechęceniem i apatią !
Ilu uratowała przed załamaniem w chwilach ciężkiej depresji ! W ilu zbolałych i rozgoryczonych sercach modlitwa różańcowa odbudowała utraconą wiarę w człowieka i jego dobroć ! Ilu nauczyła wspaniałej sztuki rezygnacji i wyrzeczeń, sztuki dźwigania krzyża wspólnie z Chrystusem ! Dla ilu była błogim uspokojeniem po gwałtownej burzy nerwów !
Ilu wreszcie przywróciła radość życia i wiarę w siebie ! Nikt nie jest zdolny tego policzyć ani tym bardziej spisać. Bo ten, kto modli się na różańcu, ten nigdy nie jest samotny. I choćby nie miał żadnego przyjaciela i żadnego życzliwego sobie człowieka, ciągle jest z nim i przy nim Boski Przyjaciel Jezus i Jego Matka Maryja”. Wszystko, co nas spotyka trzeba powierzać Im przez różaniec, „bo kiedy będzie się zdawało, że znikąd nie ma już ratunku, to właśnie z różańca i przez różaniec spłynie do nas ratunek.
„Błagam was usilnie – nawoływał święty Ludwik Maria Grignion de Montfort – w imię miłości, jaką żywię do was w Jezusie i Maryi, byście codziennie odmawiali różaniec, o ile starczy czasu, a błogosławić będziecie dzień i godzinę, kiedyście mi uwierzyli”.
„Zżyjmy się zatem z różańcem tak, abyśmy go stale odmawiali, byśmy łatwo doń wracali, byśmy mu poświęcali wszystkie wolne chwile” (Sługa Boży kad. Stefan Wyszyński).
On bowiem „jest ćwiczeniem pobożności chrześcijańskiej” (bł.Jan XXIII)… Byśmy poprzez różaniec wielbili Boga, przepraszali Go i dziękowali Mu za wszystkie dobrodziejstwa, gdyż „przebłaganie, obok uwielbienia i dziękczynienia, jest koniecznym aktem każdej modlitwy człowieka” (bł. ks. Michał Sopoćko). „Niechaj różaniec będzie dla nas wiernym przyjacielem, pocieszycielem, drogowskazem do nieba, łańcuchem przykuwającym nasze małe serca do wielkiego Serca Niepokalanej Matki, a równocześnie niechaj stanie się orężem w walce z nieprzyjaciółmi Boga i Kościoła świętego” (św.Urszula Ledóchowska), bo „jest najpotężniejszą bronią odpędzającą demony… Posiada on ogromną wartość nie tylko jako narzędzie do pokonania tych, co nienawidzą Boga, jak również wszelkich wrogów religii, ale też jako zachęta podtrzymująca i przybliżająca do naszych dusz cnoty ewangeliczne” (Ojciec Święty Pius XI)…
15 obietnic Maryi dla tych, którzy będą odmawiać różaniec:
- Ktokolwiek będzie mi służył przez odmawianie różańca świętego otrzyma wyjątkowe łaski.
- Obiecuję moją specjalną obronę i największe łaski wszystkim tym, którzy będą odmawiać różaniec.
- Różaniec stanie się bronią przeciw piekłu, zniszczy, pomniejszy grzechy, zwycięży heretyków.
- Spowoduje on, że cnoty i dobre dzieła zakwitną; otrzyma on od Boga obfite przebaczenie dla dusz; odciągnie serca ludu od umiłowania świata i jego marności; podniesie je do pożądania rzeczy wiecznych.
- Dusza, która poleci mi się przez odmawianie różańca, nie zginie.
- Ktokolwiek odmawiać będzie pobożnie różaniec święty, rozważając równocześnie tajemnice święte nie dozna nieszczęść, nie doświadczy gniewu Bożego, nie umrze nagłą śmiercią; nawróci się, jeśli jest grzesznikiem, jeśli zaś sprawiedliwym – wytrwa w łasce i osiągnie życie wieczne.
- Ktokolwiek będzie miał prawdziwe nabożeństwo do różańca – nie umrze bez sakramentów Kościoła.
- Wierni w odmawianiu różańca będą mieli w życiu i przy śmierci światło Boże i pełnię Jego łaski.
- Uwolnię z czyśćca tych, którzy mieli nabożeństwo do różańca świętego.
- Wierne dzieci różańca zasłużą na wysoki stopień chwały w niebie.
- Otrzymacie wszystko, o co prosicie przez odmawianie różańca.
- Wszystkich, którzy rozpowszechniają różaniec, będę wspomagała w ich potrzebach.
- Otrzymałam od mojego Boskiego Syna obietnicę, że wszyscy obrońcy różańca będą mieli za wstawienników cały Dwór Niebieski w czasie życia i w godzinę śmierci.
- Wszyscy, którzy odmawiają Różaniec, są moimi synami i braćmi mojego Jedynego Syna Jezusa Chrystusa.
- Nabożeństwo do mojego różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia do nieba.
